اهمیت و نقش آبزیان در سبدغذایی و سلامت جامعه در سال های اخیر به خوبی مورد توجه قرار گرفته است. میگو از خانواده سخت پوستان است و غالبا در دریا زندگی می کنند. البته امروزه انواع پرورشی آن به وفور در دسترس است. قیمت میگو نسبت به دیگر گوشت‌های سفید گران‌تر است؛ به همین دلیل جایگاه ثابتی در سبد غذایی همه خانوارها ندارد. اما ارزش غذایی میگو می تواند انگیزه‌ای برای مصرف حداقل سالی چند بار میگو در برنامه غذایی باشد. مواد مغذی موجود در این محصول بسیاری از نیاز های رشد مطلوب را در گروه های خاص مانند کودکان تامین می کند.

 

دکتر شادنوش

پروتئین موجود در میگو کیفیت بالایی داشته و حاوی تمام اسیدآمینه‌های لازم جهت رشد می‌باشد. پروتئین میگو همانند سایر جانوران دریایی به دلیل نداشتن بافت همبند به راحتی خورده و هضم می‌شود. میگو مقدار قابل توجهی املاح ضروری به ویژه آهن ، فسفر، پتاسیم، روی، مس، منگنز دارد که برای کودکان در حال رشد و زنان باردار بسیار مفید است.سلنیوم در انواع غذاهای دریایی موجود است ، در نوسازی و ترمیم بخش های تخریب شدهDNA اهمیت دارد و آثار آنتی اکسیدانی آن در جلوگیری از سرطان موثر است.این ماده مغذی در کبد به خنثی سازی مواد سمی کمک می کند. میگو منبع عالی ویتامین B12و ویتامینDاست.میگو حاوی آمینو اسید تریپتوفان است و این آمینو اسید در بدن تبدیل به نیاسین (ویتامینB3)می شود.نیاسین نقش های بسیار متفاوتی در متابولیسم دارد. کمبود آن باعث ضعف عضلانی، بی اشتهایی، سوءهاضمه و بثورات جلدی می شود و کمبود شدید آن منجر به پلاگر همراه با خشکی پوست و تیرگی آن و پوسته ریزی و همچنین اسهال و البته مشکلات روحی روانی می گردد.چربی های موجود در میگو نیز عمدتا از انواع غیر اشباع هستند که در سلامت قلب و عروق موثراند. البته این غذای دریایی حاوی کلسترول نیز می باشد. تمامی خوراکی‌های دریایی به شکل عام و میگو به صورت خاص به دلیل دارا بودن انواع مواد مغذی به ویژه روی و سلنیوم دستگاه دفاعی بدن را تقویت می‌کنند.